Dudakları ilk harfine değdiğinde bu şiirin
Kalbe küskün baktığında akıl
Fecir kırıkları kesti sesimi
Issız kelimelerde atların mahzun bakışları
İlk aşkın özenle yonttuğu
Parlattığı ağıtı gençliğimin
Kınalı parmaklarıyla hazırladığı bohçada gitti
Kanadı kırık acım iz bilmez yolcularda
Karşı yakadaki yüzünden kopardığı
Gülümseyiş parçaları pençesinde
Üstünde anı dolu uçurumun
Süzülüyor belleğin kartalları
Her dizede dipte gizli ürpertiler
Uzaklardaki soğuğundan geldi
Gönle sığmayan yası terk ediş
Her harfi inletiyor sessizlikte
Erzurum, 1986
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder