ELİMİ KOLUMU DÜŞÜRDÜN

ELİ KOLU DÜŞEN

Bir serçe gibi girdin yalnızlığıma
Davetsiz ürkek ve sevimli
Kalbime kondun bu yüzden
Buralarda üzgün bekletip
Elimi kolumu düşürdün benim

Gözlerimin ışığı üzerine yemin ederim
Gönlümün sevdada acemiliği bu
Ne gece yıldızlarını arkadaş gönderdi
Ne de kış oynadı benimle
Yalnızlıktan kar kaplı kalbim oysa


Erzurum, 1988

SEVGİ SESİ

Umut titreyen ellerimden tutup
Geçirmeseydi kara günlerden kötü fikirlerden
Hayatın can yongalarımı koparıp da vermediği zamanlarda
Açık kapıyı bulana kadar yükümü hafifletmeseydi
Bir ömür tek adım bile atamazdım bu cılız bacaklarla küçük ayaklarla bu yolda

Umut içimdeki tükenmez sevgi sesi
Sevgidir beni böyle eritip
Rahmine döken ırmakların
Okyanusa yollayan

Fatih, 1998