ELİ KOLU DÜŞEN
Bir serçe gibi girdin yalnızlığıma
Davetsiz ürkek ve sevimli
Kalbime kondun bu yüzden
Buralarda üzgün bekletip
Elimi kolumu düşürdün benim
Gözlerimin ışığı üzerine yemin ederim
Gönlümün sevdada acemiliği bu
Ne gece yıldızlarını arkadaş gönderdi
Ne de kış oynadı benimle
Yalnızlıktan kar kaplı kalbim oysa
Erzurum, 1988
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder