Umut titreyen ellerimden tutup
Geçirmeseydi kara günlerden kötü fikirlerden
Hayatın can yongalarımı koparıp da vermediği zamanlarda
Açık kapıyı bulana kadar yükümü hafifletmeseydi
Bir ömür tek adım bile atamazdım bu cılız bacaklarla küçük ayaklarla bu yolda
Umut içimdeki tükenmez sevgi sesi
Sevgidir beni böyle eritip
Rahmine döken ırmakların
Okyanusa yollayan
Fatih, 1998
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder