HİCAZ TURNALARI

Yolculuğum bir göz açıp
Kapama elli yıl 
Vapur sirenleri
Sabah ezanlarına karışmakta
Üsküdar’da iskeleyi sis sarmış

Kaç kez ver elini Haydarpaşa demişim kim bilir

Kaç kez trende unuttum tahta bavulumu

Andaçlar öyle gitti ve mektuplar

Eşref saatimde diyorum ki

Her seferinde İstanbul’dan bin bir parça

Hayal kırıklığı götürmemi kafama takmamalıyım

İçim dumanlıyken de diyorum ki önce Boğaziçi’ni

İskeleleri yüzyıllık çınarları

Kubbeleri gönlümden atmalıyım

İçimde turnaları uyanmış Mekke’nin Medine’nin

Yerli yerinde kıtalar denizler

Demir köprülerden geçmiştir trenler  

Kar altındaki bir bozkır köyünde gece

Bir elin parmakları kadar evin ışığı yanmıştır

Alnım dayalı diye pencerede

Bu yüreğe bu kadar acı fazla dersin bazen kendine

Ama bu hataya düşülür cahillikte

Küçücük bir yürekle

Kocaman sevmek ne haddine dünyayı

Anılar gittikçe daha çok can yakıyor

Bir azarlanmayla ölümü düşündü çocuk

Bayram sabahı ağlıyor  

Kim ne derse desin ben bu pazartesini ateşe veriyorum

Yeniden dünyaya gelmek için çıkardığım yangında

Yeni kalkmış Medine’den bir çift turna 

İstanbul’a gelir kona kalka

Bir kanadında kelime-i tevhid işlemeli altın halka
Gümüşünde salavat
Boğaziçi’nde bir rıhtım
Vapuru eksik olur mu
Hava hafiften soğuk  
Dedemin eski lacivert hırkası üstümde
Bu aralar ellerim hep üşüdü benim
Kulak memelerim ve burnum sızladı  
Deniz katran huysuz
Balık kokulu bu havayla dolu ciğerim
Büyüklerimin yürüyerek geçtiği boğazı
Kayıkla geçtim kaç kez 
Bir nefeste çıkarım Cağaloğlu yokuşunu
Fatih Sultan Mehmet Köprüsü yirmi dört saat açık
Asya ve Avrupa derinden akıyor birbirine
Dede Efendi çalmıyor hayır eski plakta
Öyle bir çıkıyor ki karşıma Osmanlı gözler
Her baktığımda ilk defa görüyormuşum gibi
Az kalsın unutuyormuşum gibi
Hissediyorum atalarımı 
Haraç mezat satılmakta
Bir padişahla sultan eksik yatakta
Fenerbahçe’de yan gelip yatmış birkaç dünya yıldızı
Biri okuyucu biri şair iki garip
İstiklal Marşı gelir
Ölüm bile

Ne Londra’ya düşer yolları ne Washington’a 

Umurlarında değil Paris Berlin Pekin ve Moskova

Gökyüzü gibi şu kardeşlik hiçbir yere gitmiyor

Ne çıkar batılılar doğuluları anlamasalar da

Uçaklar çöllerin denizlerin üstünden geçmektedir ama

Gözünü korkutamaz turnaların hiçbir uçak 

Televizyonda Amerikan kovboyları
Eller yukarı

Dünden teslim olmuşum hayret

Yabancı savaş gemsi

Karaköy limanında kibir abidesi

Boğaza demir atmış kaç yıldır

Titiz kaydedilmektedir olan biten herkes adına  

Şehrimizde stres atıyor fil ordusu

Ne gelir elimizden iyi vatandaş olmaktan başka

Gürültü balık ağı

Örümcek ağı da bulvar ışıkları

Sol defterde İstanbul eğleniyor yazar

Beygir çatlatma fırsatı verilir

Zamanla yarışanlara

Beden değiştirdim her fotoğrafta 

Ar damarı çatlatma tehlikesinden hiç bahsedilmedi 

Çöpe attım aymazlık kabuğu kıyafetleri

Her tören sonunda

Bazen arkana bile bakmadan

Kalbini başını alıp gitmek istersin

Öyle her şeyi geride bırakmana falan da gerek yok

Pişmanlıkları bırakabilsen yeter

Bakmayın etrafımda çok polis dolanmasına

Aklı karışık yüreği karanlık sessiz

Sürülmüş bir padişahım aslında

Dalyanda tarihi tiyatroda buluyorum gençliğimi

Liman yönünden görünümüne gülüşüm kocaman yama 

Kollarım yana düşmüş alçı sargılı

Sakalım kırk tane orkinos

Sormayın artık her karşılaşmada nasılsın diye ey eski tüfekler

Adet olmuş iyiyim demek

Kötüyüm ben hem de çok kime ne

Kalbimden başlıyorum uyanmaya

Göz kapaklarım gürültüsüz

Yavaş aralanıyor alacakaranlıkta

Sisler hala dağılmamış

Vapurla geçemem belki

Tabutu almazlar

Kapısını çarpıp çıktım yirminci asrın

En karanlık köşesinde şuuraltımın 

Sedef kakmalı tombul bir ut

Parkta dinliyorum Tanburi Cemil Bey’i

Sonra elimde nargile

Gözümün önüne paslı peygamber kılıçlarını getiriyorum

Saray parçası dört başı mamur bir harem odasını

Hayal perdesi yıkılıp kaldırıma düştü

Fatih’te akşam üstü

Petrol lambasını boşa yaktım 

Saymayı bıraktım oysa kara günleri

Gerinip duruyor Beykoz’da dolunay

Kur’an sayfaları arasında kurumuş

Sarı yapraklar sevgilerim felçli yanımda

Diğer yanımda acılarım

Sigara paketine yazılmış şiirler

Allah’ın bana verdiği bu ödülden çıldırıp

Yitmemek için iki yolcu kaldım ben

İstanbul deyince bir çocuğun aklına

Kapalıçarşı’dan çok Sultanahmet gelir

Ezanlarla kol kola

Camilerde karasevda havası

Avizelerde yağ lambası

İsli cılız ışık

Kendi aşk hikayesine tutulmuş

Alevle oynaşan

Bir fitilim ben

Bir dağdan define çıkarır gibi

Sevmek yazılı alnıma

Müminin müminden başka dayanağı yok

Yalnızlık bile

Allah’ın varlığı bilindikçe

Bir anlama kavuşuyor

Bir mektup değil

Unutulmuş bir sevdadır kapımı çalan  

Hadi uç kalbim ey cihangir

Ey okyanusta damla

Yarısı balık yarısı köpük

Seher deme git

Hadi aklım ey kraliçe

Ey kum tanesi çölde

Yarısı kuş yarısı çiçek

Elbette bir ustalıktır dervişlik  

Mutlu bir yolcudur

El sallar yol kenarlarındakilere

Fikri çok uzaklara gönderip

İçindeki ateşe atlamaktır

Durmadan saate bakmak.

Sökülün turnalar Eyupsultan’dan  

Bir koşuda varın Kudüs’e

Biriniz Bağdat’a gitsin

Biriniz Şam’a 

Doluşun Mekke’ye katar katar  

Kabe’ye dökülün

Batıdan doğuya sevmişim ben 

Ta Cava Adası’na kadar Cebeli Tarık’tan

Otobüs camlarından tarıyorum yeryüzünü

Asfalt şerit hiç dolaşmadan akmaktadır önüme

Nil boyu

Dicle Fırat arası

Maveraünnehir

Nabzının en iyi dinlendiği yerler camilerdir milletimin  

Yurdu övmeye  

Tükenmez kalem elimde

Her şehrin payı var derdimde

Hiçbir dilde söylenmemiş bu şarkıda bitireceğim ömrümü

(Dil ve Edebiyat, Mart 2013, Sayı:51.)

ATLASIN SESİ

Mekke kendini tanıyamadı

Kabe’yi göremeyince haritada

Göğsüne bir ağrı saplandı arzın

İnsanlık kalp krizi geçirdiğinden

Cihannümada öteye beriye

Uzun tüylü bir acıyı

Kovalıyorum sene dört mevsim

Sınır telleri tanımayan güvercinler

Kelime sürüsü dönüp durur dilimin ucunda

Ordular geçiyor defterimde

Toprağım kaç devlete bölünmüş

Adalet kurulup kurulup yıkılan otağ

Yeryüzü el altında artık

Gökyüzü de ayak altı 

Yabancı masada çizilen haritalar başka

Şimdi ben atlası okuduktan sonra

Hangi türküyü çağıracağımı biliyorum

Boğulmuş sesimle

Çaresizliğimizi bir ucundan

Hafif kaldırınca işte secdemiz huzurda

İki parmak arasında bir sevda 

Korkuyla umut tutuyor kalpleri ayakta 

Saf tutmuşuz bir ucundan dünyanın öteki ucuna

Milyonlarca at bir ovayı tepelerken

Soluk soluğa aşarken bir dağı

Yelelerinden ter damlayan

Kabe’ye doğru kaçarken ruhlarımız

Dişleri parlayan tay hangi çocuğun içinde

Bayramlık giysileriyle hayat

Kuşanırken en mavisini ölümün
Ebabil toplayarak geldim öteden beriden
Beş kez akıyoruz her gün

Yeryüzünün tüm köşelerinden tek noktaya

İşte burada gurbet maceramız

O ünlü seyahatname

Bu nasıl yaprak dağdan dağa koşuşturma   

Halklar aynı ama ülke adları ne çok değişmiş

Medine savunması sona erince

Kudüs kan gölü

İstanbul uzamış bozgun uykusu

Bağdat ve Şam artık babaocağına dönememek

Yeryüzünün beş duyusundan kulağı

Seferlerim havadan karadan ve denizden 

Kırmızıda boğulunca

Yeşilde dünyaya yeniden geliyorum

Ve mavide boy atıyorum kıyamet gününe kadar

Bir ayağım çölde yandı

Denizlerde kaydı bir ayağım

Ne o beyaz geceler var tarih sahnesinde

Ne de o kara seneler dağılıp giden bulut

Nasıl yaprak bu böyle maske dolu

Altın utanç tabakaları yüzümüzde savaş görmemiş paşalardan

Gümüşi lekeler sürülmüş alnımıza yenilmiş sayılan ordulardan

Artık kayıtları bir köşede alkışsız açıyorum 

Ne nedenleri unutulur aldanışların ne sonuçları 

Korkunun üstüne kalktım ki 

Ormanlar kış uykusunda ovalar kaçıncı rüyada

Irmaklar arada bir deliyor uykusunu 

Yıl on iki ay ölümleri umursamıyor
Mekke’nin kızları şehirler iki asırdır ölü

Kuran’ı birkaç ağaç içinden okuyor

Ayetlere karışırken kuşlar bir tarihi caminin avlusunda

Bahar hazır dünyanın göğsüne göğsüne vurmaya  

Acının üstüne kalktım ki

Sabra sığmaz bir Cuma akşamı bu köşesinde aymazlığın 

Terk edilmiş kamusta adlar

Kadim sıfatlar eylemler filiz vermiş

Diriliş göğsüne vuruyor her şeyin

Kağıdın göğsüne vuruyor toprağın bile

Bu gece şair çöpe atmamış yazdıklarını 

İşte mucize temizlendi kanım

Masadaki haritaya aktı damar damar 

Senin bakışın bir çığdır

Önümüzden büyük ağaçlarıyla

Kayalarıyla yuvarlanan içimize

Yüreklerde büyük heyelan

Aynaların gıyabında

Zilletimize boşalan yağmurdan sonra

Toprak kokan esmerliğim haklıdır geceleri

Gündüz de ışıksız gözlerim

Haritaya bakmaya yürek mi dayanır

Kanımı kana kana akıttığım topraklar işte yeminimizde

Kitabın altında bayrağın altında ve silahın

Ya halife başa 

Ya akbabalar kuzgunlar leşe

Bütün servetimiz özgürlüğümüz 

Kitapla silah kanatlanıyor ellerimizde

Uygarlık kaçkınıyız gözlerinde

Ormana desturlu sığınmışız   

Rüzgarda sakalımızı savura savura

Başımızda kefen ulu sarık

Gözlerimiz gecesi çalınmış yıldızlar

Kıtaları almışız cübbemizin altına

Dağdayız ateşin başında bir ağustos gecesi 

Tevhit kelimesini parçalayıp sürüyoruz bin bir yaramıza

Varım yoğum bu destan

Gözyaşının ardında saklı çığlıkla

Kaç ufuk çizgisi kırıp döktük

Güzel günler ertelenmiş bu savaşın sonuna

Sakın serinleme kalbim

Çıkarma keder çarığını

Umut asanı atma bir kenara

Haritada gözpınarını kaynat hasretin

Parmaklarım bir avuç güvercin olarak

Ellerim yakarışta katarına katılıyor göçmen kuşların
Kelimeleri uçuruyorum uzaklara

Yukarılara andımızı

Ölüm ötesine taşınmaz hiçbir şeyi

Tutmadım gönlümde yanımda

Gülüşümün ardında saklı fırtına öncesi

Sevdanın harcını karan sükutta

Allah’tan aldığım kadar temiz mi verdiğim soluk
Dağlar rahmet ateş ve deniz imtihan

Ve kan varken aşkla kaynayan
Şakaklarım bir sokak gibi uğuldarken

Şehirleri Mekke’ye bağlayan
Şaşıyorum akışına ırmakların köprünün altında


Dil ve Edebiyat Dergisi, Ocak 2013, Sayı:49.