BARLA’DA BAHAR

Barla’da bir kişi
Kalbinin
Kainatla konuştuğunu fark etti
Balık bülbül ve gül
Koroda ilahi söylerken
O susmadı
“Yaz kardeşim,”

Tabiattan kağıta
Işık seli halinde
“Haşir Bahsi”
Bastı yüreği
Ses titredi

Eğridir gölünde bir tekneyle

Balıkların zamanından geçiyor
Kandilinden geçiyor bülbüllerin ve güllerin
Kalbin
Mirac’ından dönüyor
“Bak Allah’ın rahmet eserlerine

Ölümünün ardından yeryüzünü nasıl diriltiyor.”

Zikri nedir balıkların
Fikri nedir biliyor

Bülbüller de güller de aynı zikirdeler

Ve bin yıl önceki balıklarla
Bülbüllerle güllerle

“İşte bunu yapan

Ölüleri diriltendir

Onun gücü herşeye yeter.”

Yirmi yedi baharında

Barla’da diriliş gününde
Kainat
Yüzündeki güzel isimleri
Seyrediyor
Kur’an aynasında
“Bir köy muhtarsız olmaz.

Bir iğne ustasız olmaz sahipsiz olamaz.

Bir harf kâtipsiz olamaz biliyorsun

Nasıl oluyor ki nihayet derecede muntazam

Şu memleket hâkimsiz olur.."

Yamaçtaki çam ağaçları
Birbirine benziyorlar

Ve bin yıl önceki çam ağaçlarına

Bahçe
Aynı baharı yansıtıyor içinde
Bin yıl önceki baharla

Yürekleri sesleri aynı
Görünüşleri farklı çiçeklerde
Kuşlarda ve balıklarda nurunu
Seyrediyor Kur’an
“Ve bu kadar çok servet

—ki her saatte

bir şimendifer gaipten gelir gibi

kıymettar musannâ mallarla dolu gelir,

burada dökülüyor, gidiyor—

Nasıl sahipsiz olur”

Kur’an’ın yaydığı ışık
Ve aydınlığı kainatın
Aynı kaynaktan
Kalbindeki nurla aynı


Barla, 2004